PRZEMÓWIENIE POWITALNE BISKUPA OPOLSKIEGO ALFONSA NOSSOLA (Góra Świętej Anny – 21 VI 1983)
Umiłowany Ojcze Święty!
W imieniu całej Diecezji Opolskiej, zebranych tu wiernych, jak i pozostałych z różnych powodów w swoich domach, pragnę jak najserdeczniej powitać Waszą Świątobliwość i wyrazić naszą ogromną radość.
Na świętą „Górę ufnej modlitwy i nadziei” przywiodła nas przede wszystkim głęboka wiara, która jedynie pozwala nam właściwie dojrzeć zbawczy wymiar dzisiejszego, jakżeż historycznego i niezwykłego wydarzenia w dziejach tej Ziemi i żyjącego tu Ludu Bożego.
Przybycie do nas Namiestnika Chrystusowego i Piotra naszych czasów uważamy za wyjątkowy i niczym nie zasłużony dar Boży, na przyjęcie którego staraliśmy się jak najlepiej duchowo przygotować. Spotkanie modlitewne z Waszą Świątobliwością uważamy za Opatrznościowy dowód oczywistego przygarnięcia nas do samego serca Matki Kościoła.
Ojcze Święty, Lud tej Ziemi tego przygarnięcia bardzo potrzebuje i na to wyróżnienie z pewnością zasługuje. Lud Śląski zawsze był głęboko przywiązany do Kościoła katolickiego, zawsze był wierny tradycji i mowie swoich Ojców. I tu pamiętano o słowach naszego Wieszcza: „Ludzkość bez boskości samą siebie zdradza” (C. K. Norwid). A wierność ta nie zawsze była łatwa w ciągu burzliwych dziejów tej Ziemi i losów ludności, która te Ziemie od dawna i niedawna zamieszkuje. Ta wierność Chrystusowi i tradycji Ojców silna ongiś, równie mocna jest dziś. Aby była jeszcze silniejsza przychodzimy do Ciebie, Ojcze Święty, z prośbą o umocnienie nas w wierze, nadziei i miłości.
Nasza młoda diecezja, o czym pragnę zapewnić Waszą Świątobliwość, mocno tkwi korzeniami w milenijnej tradycji i chrześcijańskim dziedzictwie. Z prawdziwą dumą wspominamy dziś naszych świętych Rodaków: Jacka, Czesława i Bronisławę, którzy urodzili się pod tą świętą Górą, w niedalekim stąd Kamieniu Śląskim.
To historyczne dzisiaj spotkanie odbywa się w kontekście trwającego Roku Odkupienia i Jubileuszu Jasnogórskiego, Jak ongiś, przed 600 laty światło Jasnej Góry wyszło z Opola, tak dziś to światło wraca i opromienia nas szczególnym blaskiem. Na dzisiejszych „Godach weselnych” u św. Anny, naszej umiłowanej Patronki, obecna jest Maryja, Matka Chrystusa i Matka Kościoła, nasza Opolska Pani, czczona od dawna w naszej katedrze. Za przyozdobienie tego obrazu papieskimi koronami pragniemy Waszej Świątobliwości już teraz gorąco podziękować. Korony te niech będą naszym dziękczynnym wotum za łaski dnia dzisiejszego.
Kochany Ojcze Święty!
Przyjmij nasze serdeczne podziękowanie za to, że zechciałeś do nas przybyć; dziękujemy za słowo ojcowskiej zachęty i umocnienia, które za niedługo usłyszymy, dziękujemy za każde duchowe dobro, które wzbudziło w nas Twoje do nas przybycie. Błogosław naszym codziennym wysiłkom, całej Ojczyźnie i naszej Diecezji, wszystkim tu obecnym i wszystkim pozostałym w domu, a zwłaszcza chorym i cierpiącym. A my w zamian obiecujemy jeszcze mocniej wierzyć i czynić prawdę w miłości, zawsze w miłości.